Ölümcül hastalıkları olan danışanlarla psikoterapi

Birçok psikoterapi müdahalesi danışana umut verme prensibine dayanıyor. Terapistler olarak bir bakıma umut tacirleriyiz. Peki ya hiç umut kalmamışsa…

Bu yazı palyatif hastalarımızla son zamanlarında yapmış olduğum çalışmalara dayanıyor.

Geçmişi hatırlamaktan zevk duyabilirler.

Hiç birimizin yarına çıkacağının garantisi yok. Ama yaşayacağımız varsayımı ile yarına, hatta çok ileri günlere hedefler koyarız. Ölümcül bir hastalığı olan birinin çok ileriyi düşünmesi beklenilemez. Bu durumda ilham vermesi için geçmişe bakılabilir. Bu aşamada birlikte fotoğraflarına bakabilirsiniz.

Sorabileceğiniz sorular.

  • Nerelerde yaşadınız?
  • Nereleri ziyaret ettiniz?
  • Neler deneyimlediniz?
  • Aşk, başarılar, dönüp bakınca güldüren hatalar… 

Bu aşamada birlikte fotoğraflarına bakabilirsiniz. İlginizi çekebilir: Psikoterapide fotoğrafların kullanımı.

Ağrılarla baş edebilmelerine yardımcı olabiliriz.

Milton Erickson bir vakasında ağır bir kanser hastası kadınla çalışıyor. Hasta kendisine hipnoz uygulayabilmeyi öğreniyor. Yataktan çıkarak odada televizyon izlediğini hayal ediyor ağrıları olmadan.

Ağrılarla baş edebilmeleri için kullanabileceğiniz güzel bir teknik de öyküsel terapinin bize bir hediyesi olan dışsallaştırma tekniği.

Danışanın ağrılarını yeniden çerçevelendirebilirsiniz.

Ayrıca nefes ve rahatlama egzersizleri ile gerginlikten kurtulma hem fiziksel hem de duygusal olarak rahatlamalarına katkı sağlayabilir.

Sevdikleri için daha az endişelenmelerini sağlayabiliriz.

Ölümcül hastalıklarla mücadele eden birçok danışan sadece kendisini düşünmez. Özellikle küçük çocukları olan ebeveynler, suçluluk ve kaygı duyguları ile baş etmeye çalışırlar.

Bu olumsuz duyguların farkına varmalarını sağlamak, adlandırabilmek bir nebze olsun rahatlatabilir.

Danışanınızla ölümlerinden sonra ailenin nasıl onlarsız toparlanabileceğini konuşabilirsiniz. Çocukların kendini toparlanma gücü ve uyum kabiliyetleri konularında bilgi verebilirsiniz.

Hastalar şunun farkında olurlarsa daha rahat hissedebilirler. Kendileri bu hayattan ayrıldıktan sonra da çocuklarına bakacak, sevecek birileri olacak.

İlginizi çekebilir: Yılmazlık, psikolojik sağlamlık

Tamamlanmamış işler gözden geçirilebilir.

Yapmadıkları için pişmanlık duydukları şeyler olabilir hastaların. Bunların bir kısmının telefisi yok gibi de görünebilir. Örneğin; ölen yakınlarıyla ilgili hatalı olduğunu düşündükleri yaşanmışlıkları.

Bunların bir kısmı seans içinde hayal ederek yerine getirilebilir. Söyleyemedikleri şeyleri seans içerisinde hayal ederek ifade edebilirler. Elbette gerçekten bunları yapmış gibi hissetmezler kendilerini. Ama bir nebze olsun duygusal rahatlama getirebilir.

Hastalıklarını ve ölüm düşüncesini arada unutmalarına yardımcı olabiliriz.

Hastaların hele de ağrı çekerken durumlarını unutmaları muhakkak ki zor olacaktır. Ama 7/24 akıllarında bunun olması da gerekmiyor. Dikkat dağıtma, meşguliyetler bulma çalışılabilir.

Vedalaşmalarına eşlik edebiliriz.

Sevdiklerine, yakınlarına söylemek istedikleri olup olmadığını sorabilirsiniz.

Hastanızın uzun zamandır küs olduğu birileri olabilir. Ayrılıklar denilince akla boşanmalar geliyor. Oysaki birçok ailede en az bir üye ile ilişkiler tamamiyle kopmuş durumdadır.

Danışanınızın onayını aldıktan sonra yakınlarını arayarak davet edebilirsiniz. Bir araya gelmelerine destek olabilirsiniz. Bazen bu anı öncesinde prova etmek de söz konusu olabilir.


Kaynaklar

Mark Tyrrell, How to Help Terminally Ill Clients.

About adminsinn

Bunları da İnceleyebilirsiniz

Terapi hikayeleri: Minik Lina evde korku içinde

Bu terapi hikayesi ile evdeki çatışmalardan dolayı korku içinde yaşayan çocuklara yardımcı olmayı ve yetişkinlere …